به گزارش نه وار نیوز؛هجرت رسول اکرم (ص) از مکه به مدینه در سال اول هجری قمری (۶۲۲ میلادی)، نه تنها یک جابجایی جغرافیایی، بلکه نقطه‌ی عطفی بی‌بدیل در تاریخ اسلام و بلکه تاریخ بشریت است. این رویداد بزرگ که مبدأ تاریخ مسلمانان قرار گرفت، سرآغاز فصل جدیدی از حیات اسلام بود؛ فصلی که در آن، از بذر نوپای توحید در مکه، شجره‌ی تنومند یک حکومت الهی در مدینه رویید و تاثیرات شگرفی بر جهان اسلام و کل جهان گذاشت.
پیامبر اکرم (ص) پس از سیزده سال دعوت به توحید و مبارزه با شرک و بت‌پرستی در مکه، و تحمل آزار و اذیت‌های فراوان از سوی مشرکین قریش، به دستور خداوند و به دلیل دعوت مردم یثرب (مدینه) برای پناه دادن و یاری رساندن به ایشان، راهی این شهر شد. این هجرت، نشان‌دهنده بن‌بست کامل دعوت در مکه نبود، بلکه نقطه شروع یک استراتژی الهی برای تشکیل جامعه‌ای بر پایه آموزه‌های اسلام بود. مدینه، با ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی خود، بستر مناسبی برای تحقق آرمان‌های اسلامی فراهم آورد.
ورود پیامبر (ص) به مدینه، با استقبال بی‌نظیر مردم این شهر روبرو شد؛ استقبالی که با شعار “طلع البدر علینا” (ماه بر ما طلوع کرد) همراه بود و نشان از شور و اشتیاق قلبی آنان به پذیرش دین جدید و رهبری پیامبر داشت. اولین گام‌های پیامبر در مدینه، نه تنها در حوزه عقیدتی، بلکه در ساختار اجتماعی و سیاسی بسیار محوری بود. ایشان بلافاصله پس از ورود، اقدام به تأسیس مسجدالنبی کرد که نه تنها مکانی برای عبادت، بلکه مرکزی برای آموزش، قضاوت، مشورت و حتی مدیریت امور نظامی و اجتماعی بود.
این مسجد، نماد وحدت و همبستگی جامعه جدید اسلامی شد. گام دوم، برقراری پیمان اخوت بین مهاجرین مکه و انصار مدینه بود. این پیمان، نه تنها اختلافات قبیله‌ای را از بین برد، بلکه پایه‌های یک جامعه مبتنی بر برابری و برادری اسلامی را بنا نهاد؛ جامعه‌ای که در آن، ثروت، نژاد و قبیله، دیگر معیار برتری نبود، بلکه تقوا و ایمان، ملاک فضیلت قرار گرفت. این اقدام، یک مدل بی‌نظیر از همزیستی و همدلی را به جهان عرضه کرد که تا پیش از آن سابقه نداشت.
اما مهم‌ترین تحول در مدینه، تأسیس حکومت اسلامی بود. پیامبر اکرم (ص) با تدوین “صحیفه مدینه” (یا میثاق مدینه)، اولین قانون اساسی مکتوب در تاریخ بشریت را بنیان نهاد. این صحیفه، حقوق و وظایف تمامی ساکنان مدینه، اعم از مسلمانان، یهودیان و قبایل دیگر را مشخص می‌کرد و بر اصل همزیستی مسالمت‌آمیز، عدالت و احترام به عقاید یکدیگر تأکید داشت. با تشکیل این حکومت، مفهوم “امت” (جامعه اسلامی) از یک گروه مذهبی صرف فراتر رفت و به یک نهاد سیاسی-اجتماعی تبدیل شد که بر اساس اصول الهی و با رهبری پیامبر، امور دنیوی و اخروی مردم را مدیریت می‌کرد.
این حکومت، آغازگر تحولات عظیمی در حوزه‌های مختلف شد: توسعه اقتصادی بر پایه عدالت، برقراری امنیت و صلح، گسترش علم و دانش، و تدوین قوانین الهی برای تنظیم روابط فردی و اجتماعی. مدینه، به پایتخت یک تمدن نوظهور تبدیل شد که از آنجا، پیام اسلام به سراسر شبه جزیره عربستان و سپس به اقصی نقاط جهان گسترش یافت.
تأثیر هجرت رسول اکرم (ص) و تأسیس حکومت الهی در مدینه، بر جهان اسلام و کل جهان، عمیق و پایدار بود. این رویداد، نه تنها به اسلام هویت سیاسی و اجتماعی بخشید، بلکه الگویی برای تشکیل حکومت‌های اسلامی در آینده شد. مدینه، به عنوان اولین شهر اسلامی و پایتخت حکومت نبوی، مبنای نظری و عملی برای توسعه تمدن اسلامی در قرون بعدی را فراهم آورد. از این شهر بود که اصول عدالت، برابری، علم‌گرایی و اخلاق اسلامی به جهان معرفی شد و باعث رستاخیز علمی، فرهنگی و اجتماعی در شرق و غرب شد.
هجرت، به معنای واقعی کلمه، نقطه آغاز جهش بزرگ اسلام از یک جنبش عقیدتی به یک قدرت جهانی بود که توانست جهان را تحت تاثیر قرار دهد. این واقعه، به مسلمانان آموخت که برای تحقق آرمان‌های الهی، گاه باید از داشته‌ها دست کشید و به سوی آینده‌ای روشن‌تر هجرت کرد؛ آینده‌ای که با توکل بر خدا و تلاش بی‌وقفه، می‌تواند به تشکیل تمدنی جهانی منجر شود. این درس، همواره الهام‌بخش مسلمانان در طول تاریخ بوده و خواهد بود.
