به گزارش پایگاه خبری و تحلیلی نه وار نیوز، امروزه رسانه‌ها نقش مهم و اساسی در تربیت کودکان ایفا می‌کنند به طوری‌که والدین با زحمت و مشقت فراوان برای آینده فرزند خود تلاش می‌کنند یک رسانه یا یک بازی به راحتی می‌تواند همه زحمات والدین را به پوچ تبدیل کند و آینده‌ای که برای کودکان در نظر گرفته شده را به باد فنا و زحمات چندین ساله والدین را به باد دهد.
با پیشرفت تکنولوژی باید سطح آگاهی مسئولان و علی‌الخصوص خانواده‌ها نیز در این خصوص افزایش پیدا کند ولی متاسفانه با بررسی میدانی این موضوع شاهد تاثیرگذاری اساسی رسانه‌ها و این تکنولوژی‌ها در خانواده‌ها هستیم به طوری‌که این رسانه‌ها تاثیرات زیادی بر کودکان و خود والدین می‌گذارد.
در چند سال اخیر در خانواده‌های ایرانی شاهد آن هستیم که والدین کودکان را در فضای ولنگار و بی در و پیکر فضای مجازی به حال خود رها کرده‌اند و کودک پاک و معصوم خود را با انواع اقسام آلودگی‌های این فضا تنها گذاشته‌اند و هیچ نظارتی بر اقدامات کودکان در فضای مجازی نمی‌کنند.
به راحتی می‌توان گفت تعداد زیادی از والدین امروزی مانند خانوده‌های دهه ۶۰ یا ۷۰ دیگر زمانی برای سپری کردن با کودکان خود ندارند و شرایط زندگی کردن در آپارتمان‌ها این اجازه را به کودکان نمی‌دهد انرژی کودکی خود را تخلیه کند و این عدم تخلیه انرژی مشکلات اساسی را در حال و آینده برای این کودکان پیش می‌آرود.
امروزه به جای برادر و خواهر گوشی‌های هوشمند و بازی‌های انلاین و آفلاین همدم تنهایی کودکان شده به طوری‌که وقتی در یک میهمانی حضور پیدا می‌کنیم برای اینکه بتوانیم از این میهمانی به نحو احسن استفاده کنیم گوشی خود را در اختیار کودکان قرار می‌دهیم تا هر چند ساعت که در آن مهمانی حضور داشته باشیم این کودک آزار و اذیتی به کسی نرساند و ما هم تا آخرین ساعت از میهمانی لذت ببریم غافل از اینکه با این کار خود صدمات جبران ناپذیری به روح و جسم کودکان وارد می‌کنیم.
نبود برنامه مناسب برای استفاده صحیح از رسانه‌ها، بازی‌های آنلاین و آفلاین برای کودکان در خانواده‌ها به یک معضل اساسی تبدیل شده، بازی‌های موبایلی، کامپیوتری و غیره به خانواده اول کودکان تبدیل می‌شود و این کودک با همان بازی‌ها ترتبیت پیدا می‌کند وآثار همین تربیت‌های مجازی را می‌توانیم در کودکان امروزی به خوبی ببینیم.
مشکلات تک‌فرزندی، آپارتمان نشینی، نبود وقت کافی برای بازی با کودکان، استفاده دائم از بازی‌های آنلاین و آفلاین آنها را گوشه نشین کرده و عکس‌العملی به حرف‌های والدین خود نشان نمی‌دهند و دوست دارند زمان خود را فقط و فقط در این بازی‌ها سپری کنند در صورت عدم برخورداری از این نوع بازی‌ها پرخواشگری را پیشه می‌گیرند و با عصبانیت و بدخلقی با خانواده خود رفتار می‌کنند.
ما برای اینکه بتوانیم در زندگی روزمره خود به این مشکلات مسلط شویم ابتدا باید سواد درست استفاده کردن از تکنولوژی، فضای مجازی و بازی‌های انلاین و آفلاین را از طریق تکنیک‌های سواد رسانه ارتقاء دهیم سپس از طریق همین تکنیک‌ها برای فرزندانمان طرز درست استفاده کردن از این امکانات و بازی‌ها را آموزش دهیم تا در آینده یک کودک موفق و با انگیزه داشته باشیم.
در حال حاضر با نگاهی به نرم افزارهای نیمکت ، بازار، گوگل‌پلی و اپ استور می‌توان دید که برخی از این بازی‌ها آینده کودکانمان را نشانه رفته است و برخی از این بازی‌ها برای آینده خود در حال تربیت کودک سایبری است به طوری‌که بازی‌هایی در این اپلیکیشن‌ها وجود دارد که حتی والدین هم نمی‌توانند آن را انجام دهند.
برخی از این بازی‌ها خشونت، سرقت، بی‌بند و باری، لذت‌های کاذب، موارد زناشویی و حتی خودکشی را برای کودکان برنامه ریزی می‌کند که از جمله این بازی‌هایی که به خودکشی ختم شد می‌توان به بازی نهنگ آبی اشاره کرد که در این بازی تعدادی از افراد به خاطر تاثیر این بازی بر افکار آنها دست به خودکشی زده‌اند.
سخن آخر: سطح سواد رسانه‌ای خود و خانواده را افزایش دهیم، با کودکان دوست باشیم و برای تخلیه انرژی کودکان خود برنامه‌ریزی‌های لازم را انجام دهیم، کودک هر مقدار از فضای مجازی و بازی‌های آنلاین و آفلاین دور بماند موفق‌تر است.
اصغرکریمی
