به گزارش پایگاه خبری تحلیلی نه وار نیوز؛ صنایعدستی، میراث فرهنگی ارزشمندی است که نقش بهسزایی در ایجاد اشتغال و کارآفرینی، بهویژه برای بانوان، دارد فعالیت زنان در این حوزه، ضمن حفظ و انتقال این هنر به نسلهای آینده، به استقلال اقتصادی و توانمندسازی آنها کمک شایانی میکند.
تنوع بینظیر صنایعدستی، فرصتهای شغلی فراوانی در مراحل مختلف تولید، طراحی، بازاریابی و فروش ایجاد کرده و به رونق اقتصادی محلی کمک میکند از تولیدکنندگان و طراحان تا بازاریابان و فروشندگان، هر کدام نقشی در این زنجیره ارزشآفرینی دارند.
با این حال، حفظ و انتقال این هنر به نسلهای آینده، مستلزم حمایتهای جدی است. آموزشهای حرفهای و بهروز، بهویژه در زمینه طراحی و بازاریابی مدرن، ضروری است حمایتهای مالی و اعتباری دولتی و خصوصی، در قالب تسهیلات و سرمایهگذاری، نقش مهمی در توسعه این صنعت دارد.
آموزش و ایجاد اشتغال برای ۸۰۰ بانو
لیلا طارمچی، از کارآفرینان میناکاری در مس گفت: در گذر سالها، داستان زندگی من با هنر میناکاری روی مس گره خورد، هنری که ریشه در خاک اصفهان داشت.
وی با بیان اینکه ۲۰ سال پیش فعالیت در این رشته را آغاز کردم، افزود: با خود رویای گسترش این هنر اصیل را به همراه داشتم. این بانوی کارآفرین عنوان کرد: اولین گام، شرکت در نمایشگاهی در کارخانه کبریت بود، جایی که میناکاری در کنار فیروزهکوبی، جلوهای تازه به هنر دوستان زنجانی بخشید.
وی با تاکید بر اینکه این تازه آغاز راه بود، تصریح کرد: دعوت رئیس میراث فرهنگی وقت زنجان دریچهای نو به سوی آیندهای روشنتر گشود.
طارمچی خاطرنشان کرد: او از من خواست تا با آموزش و تولید میناکاری روی مس، بانوان زنجانی را حمایت کنم، هفت ماه با عشق و علاقه، این هنر را به بانوان مشتاق به صورت رایگان آموختم.
وی یادآور شد: اسفند ۱۳۹۴، با افتتاح بازارچه در رختشویخانه، فصلی تازه در زندگی هنری ما آغاز شد و غرفهای در این بازارچه به ما اختصاص یافت تا محصولاتمان را عرضه کنیم.
این بانوی کارآفرین با بیان اینکه در حیاط رختشویخانه نیز به کارگاهی برای تولید آثارمان تبدیل شد، فضایی که بوی خلاقیت و امید از آن به مشام میرسید، بیان کرد: در این مسیر، همواره به توانمندسازی بانوان زنجانی میاندیشیدم.
وی تصریح کرد: برای زنانی که به دلیل مسئولیتهای خانگی، امکان کار در بیرون از منزل را نداشتند، اما دلی پر از انگیزه برای کسب درآمد و استقلال داشتند، با ارائه مواد اولیه و لوازم مورد نیاز، این فرصت را برایشان فراهم کردم تا در خانه، هنر خود را شکوفا کنند و چرخ زندگیشان را به حرکت درآورند.
طارمچی افزود: بالاخره تلاشهایم به بار نشست و چندین دوره به عنوان کارآفرین برتر استان انتخاب شدم امروز نیز به عنوان پشتیبان مشاغل خانگی، در کنار بانوان کارآفرین زنجانی هستم.
وی با اشاره به اینکه تاکنون، بیش از ۸۰۰ نفر از بانوان زنجانی را آموزش دادهام، گفت: در پنج روستای اطراف زنجان نیز به آموزش و ایجاد شغل برای بانوان مشغولم. این بانوی کارآفرین اظهار داشت: بازاریابی محصولات تولید شده نیز بر عهده خودم است، چرا که معتقدم باید پلی میان هنر هنرمندان و مخاطبان ایجاد کرد.
وی در آخر بیان کرد: این داستان من است، داستانی از عشق به هنر، تعهد به توانمندسازی بانوان و امید به آیندهای روشنتر برای هنر میناکاری در زنجان.
وجود شاگردانم مانع دلسردی من بود
خدیجه محمدی یکی از بانوان فعال در عرصه گلیم و فرشبافی استان است که گفت: در کودکی، نقشهای رنگارنگ فرش و قالی و گلیم، زیر دستان هنرمند مادرم جان میگرفتند و من، محو تماشای این جادوی رنگ و نقش بودم.
وی با بیان اینکه سالها گذشت و پس از پایان تحصیلات، گویی رشتهای ناگسستنی مرا به این هنر دیرین پیوند زده بود، بیان کرد: ۱۲ سال از آن روزها میگذرد و من، همچنان غرق در این دنیای رنگارنگم و در این رشته مشغول هستم.
این بانوی فعال در عرصه فرشبافی ادامه داد: ابتدا، تنها بودم و در خلوت خود، نقشها را جان میبخشیدم اما دیری نپایید که متوجه شدم بانوان هنرمند بسیاری در اطرافم هستند که عشق بافتن در دل دارند، اما برای یافتن مشتری و عرضه هنرهایشان، با مشکل رو به رو هستند.
وی اظهار داشت: این بود که جرقهای در ذهنم زده شد چراغی روشن کنم برای این هنرمندان خاموش.
محمدی با اشاره به اینکه در آغاز به خرید بافتههای این بانوان کردم و با قیمتی منصفانه و تلاش کردم تا مشتری پیدا کنم، بیان کرد: در آن روزها، فضای مجازی پدیدهای نوظهور بود و من با تمام توان در این فضا فعالیت کردم تا بتوانم بازار مناسبی برای محصولاتمان پیدا کنم.
وی خاطرنشان کرد: رفتهرفته، اندیشههای نو در سرم پر و بال گرفتند و مغازهای اجاره کردم و بانوان علاقهمند را تشویق کردم تا در کنار هم، این هنر را زنده نگه داریم.
این بانوی هنرمند با بیان اینکه با تلاشهای مداوم، توانستم برای حدود ۱۰ نفر شغل ایجاد کنم، گفت: با خود میاندیشیدم که اگر حمایت و پشتیبانی وجود داشته باشد، میتوانم این کار را گسترش دهم و برای بانوان بیشتری، فرصت اشتغال و استقلال اقتصادی فراهم کنم.
وی یادآور شد: البته، راهی که در پیش گرفته بودم، پر از چالش بود گاهی مشکلات آنقدر زیاد میشدند که ناامیدی تمام وجودم را فرا میگرفت و وسوسه رها کردن این راه در سرم میچرخید.
محمدی با بیان اینکه اما هر بار، نگاهی به چهرههای امیدوار آن بانوان، جانی دوباره به من میبخشید، گفت: اشتغالی که برایشان ایجاد کرده بودم و کمکی که میتوانستم به آنها بکنم، امیدی تازه در دلم روشن میکرد و مرا مصممتر از قبل، به ادامه راه وا میداشت و اینگونه بود که با تمام سختیها، به اینجا رسیدهام.
چراغ امید در دل چند خانواده روشن کردم
خدیجه رضاییزادگان، نیز یکی از بانوان هنرمند زنجانی است که گفت: در قلعه جوق سیاهمنصور، جایی که زندگی با ریتمی آرام و سنتی جریان داشت وقتی خودم طعم تلخ بیکاری را چشیده بودم، نمیتوانستم شاهد رنج و بیانگیزگی جوانان نیز باشم.
وی با بیان اینکه برای آبادی و اشتغال جوانان اطراف نیز علاقهمند بودم، افزود: همین انگیزه، مرا را به فکر ایجاد یک کارگاه انداخت؛ کارگاهی که در آن، هنرهایدستی و مهارتهای بومی منطقه احیا شود.
این بانوی هنرمند عنوان کرد: علاوه بر روستای خود، در ویزمک نیز، با احیای هنر قالیبافی، چراغ امیدی در دل چند خانواده روشن کردهام.
وی با تاکید بر اینکه رویای گسترش این کارگاه را در سر میپروراندم، بیان کرد: باور داشت که با حمایت ارگانهای دولتی، میتوانم کارگاه را تجهیز کرده و افراد بیشتری را مشغول به کار کنم.
رضاییزادگان یادآور شد: هدفم تنها ایجاد شغل نبود، بلکه میخواستم حرفههای سنتی منطقه را نیز ارتقاء دهم و به آنها جانی دوباره ببخشم.
وی با تاکید بر اینکه کارگاه ما، امروزه، طیف وسیعی از محصولات را تولید میکند، بیان کرد: از لباسهای دستدوز و سرویسهای پارچهای آشپزخانه گرفته تا لوازم نوزاد و سیسمونی، لحاف و تشک، گلیم و فرشهای رنگارنگ و حتی جامدادیهای خلاقانه.
این بانوی هنرمند ادامه داد: آغاز کار، با دشواریهای بسیاری همراه بود و کمبود منابع مالی، پیدا کردن بازار فروش مناسب و تأمین مواد اولیه با کیفیت، چالشهایی بودند که هر کارآفرین دیگری را از ادامه راه منصرف میکردند.
وی با تاکید بر اینکه با پشتکاری مستحکم بر تمام این موانع غلبه کردم، گفت: حمایت اداره میراث فرهنگی، هنری و صنایعدستی و پس از آن، پشتیبانی بنیاد علوی و بنیاد برکت، من را در این مسیر یاری رساندند.
رضاییزادگان خاطرنشان کرد: با این حال، مشکل فروش محصولات، همچنان گریبانگیر ما است و واسطهها، محصولات را به قیمتی ناچیز از ما خریداری کرده و با سود گزاف به فروش میرسانند.
وی با بیان اینکه این امر، باعث میشد که ما مجبور شویم محصولات خود را با قیمتی پایینتر از ارزش واقعی به فروش برسانیم، گفت: محصولاتمان، علاوه بر زنجان و روستای خود و یا از طریق فضای مجازی نیز به فروش میرسید، اما این کافی نیست.
این بانوی هنرمند ابراز کرد: علاوه بر این، نداشتن بیمه برای خود و همکارانم، از دیگر دغدغههای من است.
وی تاکید کرد: اما با وجود تمامی این مشکلات، از مسیری که انتخاب کردهام، راضی هستم ایجاد اشتغال برای تعدادی از افراد روستا و ایفا نقشی هرچند کوچک در تولید ملی، برایم افتخاری بزرگ محسوب میشود.
رضاییزادگان با اشاره به اینکه به فرمایشات مقام معظم رهبری لبیک گفتهام و در راستای تحقق شعار سال، گامی برداشتهام بسیار خوشحالم، ادامه داد: به تمام افرادی که دارای مهارت هستند و ایدهای در سر دارند، توصیه میکنم که با استفاده از تواناییهای خود، کارآفرینی را آغاز کنند و در آبادانی کشور سهیم باشند.
وی گفت: معتقد هستم که افزایش تعداد کارآفرینان و حمایت از آنها، میتواند منجر به افزایش اشتغال خرد خانگی شود و این امر، گامی مؤثر در تحقق شعار سال خواهد بود.
این بانوی هنرمند تصریح کرد: امید است مسئولان استانی نیز، با نگاهی ویژه به این موضوع، از کارآفرینان حمایت کنند.
ایجاد بازارهای مناسب، چه در داخل و چه در خارج از کشور، از طریق نمایشگاهها، فروشگاههای صنایعدستی و پلتفرمهای آنلاین، برای فروش محصولات و ارتقاء برندسازی حیاتی است استان زنجان نمونهای موفق از نقش بانوان در صنایعدستی است زنان زنجانی با فعالیت در زمینههای مختلفی مانند بافندگی، سفالگری، قلمزنی و سایر زمینهها نقشی تأثیرگذار در اقتصاد استان دارند.
آنها با ایجاد اشتغال، نه تنها به استقلال اقتصادی خود دست یافتهاند، بلکه موجبات حفظ و انتقال این هنر ارزشمند به نسلهای آینده را نیز فراهم کردهاند حمایت بیشتر از این زنان هنرمند و ایجاد بستر مناسب برای رشد و شکوفایی صنایعدستی زنجان، به توسعه پایدار منطقه و توانمندسازی بانوان کمک میکند.
انتهای خبر/